به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» محسن هاشمی رفسنجانی، رئیس شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی با عنوان «واپسین ماه‌های دولت و انتظار پاسخ شهروندان تهرانی» که در اختیار همشهری آنلاین قرار داد، نوشت:
«عمر دولت دوازدهم رو به پایان است و واپسین ماه‌های خود را سپری می‌کند. البته شرط انصاف این است که برای قضاوت درباره عملکرد این دولت به‌خصوص در دوره دوم، شرایط سخت و فشارهای بی‌سابقه تحریم‌های یکجانبه ترامپ را در نظر بگیریم؛ اما شهروندان تهرانی، به ویژه زنان، کودکان، سالمندان و اقشار آسیب‌پذیر که مهمترین قربانیان آلودگی هوا و کمبود در سیستم حمل‌ونقل عمومی هستند، شاید گوش شنوا برای شنیدن عذر و بهانه‌های موجود را در کاستی وضعیت سیستم حمل‌ونقل عمومی تهران نداشته باشند.
در دهه‌های گذشته، سه دولت سازندگی، اصلاحات و دولت بهار، در برداشتن بار سیستم اتوبوسرانی شهر تهران، کمک فراوانی به شهرداری کرده بودند، اما در هشت سال گذشته حتی یک دستگاه اتوبوس هم تا مهر ماه گذشته از سوی دولت به سیستم اتوبوسرانی تهران تحویل نشده است. در حالی که بخش عمده 6 هزار دستگاه اتوبوس فعلی شرکت واحد فرسوده شده و برای تامین نیاز مردم تهران نیاز به 9 هزار اتوبوس ترجیحا برقی وجود دارد.
نتیجه همه مصاحبه و گلایه‌های مدیریت شهری و افکار عمومی بر دولت، در جهت کمک به سیستم حمل‌ونقل عمومی تهران، تخصیص 500 میلیارد تومان اوراق مشارکت بوده که این اعتبار نیز به دلیل برخی سخت‌گیری‌ها و تنگ‌نظری‌ها در سیستم بانکی هنوز تخصیص کامل نیافته و بازپرداخت نیمی از آن نیز برعهده شهرداری است. از محل این اعتبار، 120 دستگاه اتوبوس و 130 دستگاه مینی‌بوس تا پایان سال جاری برای تهران تامین شده که طبیعتا در مقابل نیاز و بحران فعلی اتوبوسرانی، کاهی مقابل کوه است.
شاید حساسیت کم مسئولان اجرایی نسبت به حمل‌ونقل عمومی در برابر کمبود کالاهای اساسی یا میوه و بنزین، موجب شده است تا در مشکلات موجود، اولویت اعتبارات به سوی سایر بخش‌ها برود در حالی که وضعیت ترافیک و هوای آلوده تهران نشان می‌دهد که اهمیت اتوبوس و مترو برای تهران کم از نان شب مردم نیست؛ چراکه بدون نان مردم گرسنه می‌مانند اما بدون هوا دچار ایست قلبی و خفگی می‌شوند و کودکان و سالمندان بیماران در شرایط تهدید جدی سلامتی قرار دارند.
چرا باید به بنزین، روغن، نان و حتی بسیاری از کالاهای غیرضروری یارانه داده شود اما نسبت به یارانه اتوبوس خست و کاهلی از سوی مسئولان اعمال شود. در همین زمینه برای اتوبوسرانی تهران تنها 20 میلیارد تومان اسناد خزانه آن هم با سررسید سال 1402 اختصاص یافته که ارزش روز آن 10 میلیارد تومان، یعنی هزینه خرید یک دستگاه اتوبوس برقی است و آن هم به تخصیص اسناد مشروط شده است. با این وضعیت چگونه می‌توان انتظارات به حق و مطالبات شهروندان تهرانی را پاسخ داد.
انتظار مدیریت شهری از دکتر روحانی این است که در ماه‌های پایانی مسئولیت خود، شخصا با برگزاری جلسه‌ای نسبت به رفع ناهماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی در موضوع حمل‌ونقل عمومی تهران و اختصاص اعتبارات ویژه‌ای در این زمینه اقدام کند تا دولت ایشان با وجود مصوبات خوبی که در جهت تامین 19 هزار دستگاه اتوبوس برای شهرها داشته است، به‌عنوان بی‌کارنامه‌ترین دولت‌ها در حوزه حمل‌ونقل عمومی ثبت نشود.»
