دولت و شهرداری اصلاح طلبان، تنها کاری که نکرده اند «کار نکردن» بوده است!

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»چند سالی است که  محمد باقر قالیباف بعد از دوازده سال ریاست بر شهرداری ابر شهران تهران و در روند واگذاری مناصب قدرت به جریان اصلاحات از سال 1392،  این منصب را با کوله باری از خدمات سازندگی و مدرنیزه کردن ماموریت ها و خدمات شهری و با کسب عنوان چهارمین شهردار برتر جهان به تیم اصلاح طلب شورای شهر تهران فعلی واگذار نمود .
از آن موقع تاکنون  پایتخت هفده شهردار با تفکرات سیاسی مختلف شهردار تهران شدند و یکی پس از دیگری بدلایل مختلف این پست را ترک کرده و به نفر منتخب بعد از خود واگذار کردند .پیروز حناچی هیجدهمین شهردار منتخب شورای پنجم شهر تهران بود که با اما و اگرهای زیادی در باره صلاحیت های کاری و سوابق خانوادگی وی امروز سکان دار شهرداری تهران شده است.امروز به جرات می توان ادعا کرد که نمونه انتزاعی حاکمیت کلان اصلاحات در شهرداری تهران که هیچگاه واقعیت خارجی هم نخواهد داشت جمع شده است.
از خود این سئوال را بپرسید که وقتی در خیابان قدم میزنید و وارد فضاهای عمومی شهر می شوید چه احساسی به شما دست می دهد؟ احساس شادمانی دارید یا کسالت، امیسد وارید یا نا امید، سکوت و بی تحرکی می بینید تا تحرک و پویایی؟!
 پاسخ این سئوال که در ذیل به آن مختصرا اشاره می شود همان احساس همه شما و ماست.
عملکرد اصلاح طلبان در دو دوره ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم و شورای پنجم شهر تهران نشان  میدهد که فضای کشور و شهر تهران با استقرار تفکرات لیبرالی و اشراف گرایانه آقایان در مدیریت های کلان کشور و شهری  هر چه بیشتر فشارهای معیشتی و دور شدن شهرها و بخصوص شهر تهران از رنگ و بوی انقلاب را در پی داشته است. اگر روزی طرح های بزرگ عمرانی یکی پس از دیگری در کشور به افتتاح می رسید و پروژه های بزرگ عمرانی در تهران هر چه بیشتر نمادهای شهری را به شهری مدرن و امروزی بدل ساخته بود امروز دیگر از آن شرایط خبری نیست.
بصیرت  و اگاهی مردمی  با رفتارها و رزومه کاری اصلاح طلبان امروز چنان اهمیتی پیدا کرده است که مردم با پوست و خون  خود ضرورت وجود آنرا احساس می کنند . سوگمندانه مردم ما علیرغم دیدن این همه خدمات ارزنده شهری و کشوری که با پیشتازی انتقلابیون  و سربازان جبهه خدمت رسانی در حال انجام بود، با یک جنگ رسانه ای گسترده توسط جریان استحاله طلب، در دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و دو دوره انتخابات ریاست جمهوری و یک دوره شورای اسلامی شهر و روستا آرای خود را به سبد اصلاح طلبانی ریختند که مدتها بود در تشنگی قدرت و ثروت می سوختند. یکبار دیگر همگان دیدند که شرایط سیاسی سالهای اول دهه80 یکبار دیگر تکرار شد و اصلاح طلبان با رحم اجاره ای اعتدالیون مراکز قدرت کشوری و شهری را یکی پس از دیگری در اختیار گرفتند و امروز چنان فشاری به مردم آورده اند که فریاد « ما پشیمانیم» در کوچه و خیابان بگوش می رسد .
 شرایط سخت اقتصادی امروز محصول ساده انگاری مردم ماست، آنانی که با الگو قرار دادن عناصری چون سلبریتی های بیگانه با زندگی مردم  و همچنین شعارهای اصلاح طلبان در مدینه فاضله ای که نشان می دادند آنان را به مراکز قدرت فرستادند .
هر چه بود کشور ما عموما و شهر تهران خصوصا  با مدیریت اصلاح طلبان بوی کهنگی و نا امیدی سرتاسرش را فرا گرفته است که حتی فکر نمی کنیم خود  متولیان امر رغبتی به ادامه این روند داشته باشند . آمار تعداد جاده ها، بزرگراههای ساخته شده و یا در دست ساخت، خدمات مخابراتی و بهداشتی ، ایجاد بوستانهای شهری و مراکز فکری - فرهنگی و ورزشی ، ادامه و تکمیل پروژه های مترو و خطوط ریلی و هواپیمایی، کنترل و نظارت بر قیمت کالاها و خدمات  و ...... همه و همه نمره مردودی را بر کارنامه اصلاح طلبان می زند. شوری اینم قضیه چنان شده است  که ایجاد تنش و چالش های سیاسی از اصلی ترین ماموریت های میدانی استحاله خواهان نفوذ کرده در لایه های میانی مدیران ارشد و پایین دست قوه مجریه است. والسلام