چرا هوک رفت و آبرامز جایش را گرفت؟

برایان هوک گروه اقدام ایران را ترک کرد تا جایش را به الیوت آبرامز، سیاستمدار بدنام آمریکایی دهد. ترامپ در چهارسال گذشته همه چهره های جنگ طلب خود را رو کرد و حالا نوبت به یکی از سرسخت ترین ها رسیده است. برایان هوک زمانی به دولت ترامپ پیوست که او به تازگی برجام را ترک کرده بود و به دنبال یک استراتژی برای بازگرداندن تهران بر سر میز مذاکره بود. هوک چهره اصلی فشار حداکثری علیه تهران نام گرفت که تا دو هفته قبل، کشور به کشور برای اینکه کشورها را متقاعد به همکاری با واشنگتن علیه آمریکا کند.  حالا الیوت آبرامز که همزمان مسئول اموز ونزوئلا هم به حساب می آید به عنوان یک نیروی کارکشته، وظیفه دارد تا با پیش بردن طرح فشار حداکثری، به داد ترامپ در پرونده ایران برسد

کناره گیری برایان هوک از گروه اقدام ایران، خیلی ناگهانی اتفاق افتاد. به نظر می رسد که این خواسته رئیس جمهور آمریکاست تا او این مسند را ترک کند. چرا هوک از تیم ترامپ جدا شد؟

به نظر می رسد که برنامه هایی که هوک داشت و به دستور ترامپ پیش می رفت، اجرایی نشدند. او تا همین چند هفته قبل با اعتماد به نفس هرچه تمام تر می گفت که ایران تحت فشار است و وعده هایی مبنی بر فروپاشی می داد. اما در حقیقت در هر دو کشوری که آمریکا دست به تحریم و فشار به آنها زده بود و بر رویشان متمرکز بود، وضعیت مطابق میل ترامپ پیش نرفت. بحث تحریم ها در مورد ایران و ونزوئلا عقیم ماند. رئیس جمهور آمریکا سعی داشت در چنین برنامه های کامیاب باشد تا در انتخابات دستش در حوزه سیاست خارجه پر به نظر برسد. دلیل این که برایان هوک هم کنار گذاشته شد را باید در همین ناکامی جستجو کرد.

ترامپ امیدوار بود که دستاورد بزرگی در سیاست خارجی داشته باشد. اما این اتفاق رخ نداد. از مهم ترین پرونده هایی که او بر رویشان حساب می کرد، کره شمالی، ایران و ونزوئلا بود اما در هیچ یک از آنها موفقیتی به دست نیاورد و عملا پروژه هایش به جایی نرسید. او یک تیم منتخب داشت و اشخاصی چون بولتون، هوک و... جزو تندروهایی بودند که در کنار ترامپ علیه ایران ایستادند. اما از آن تیم هیچ کس باقی نمانده. بولتون با بدترین شکل دولت را ترک کرد و حالا هم که هوک ترامپ را تنها گذاشته است. در چنین وضعیتی است که او سراغ آبرامز رفته.

بسیاری می گویند که آبرامز بسیار تندروتر از هوک است. با این حال پروژه رئیس جمهور آمریکا برای ترساندن ایران عملا راه به جایی نبرده است. چرا ترامپ او را انتخاب کرده است؟

ابرامز از نو محافظه کاران رادیکال است. او سابقه طولانی در نیم کره جنوبی دارد و همواره مسئول روش های جنگ و عملیات های کثیف بوده است. در مناطقی چون کوبا، السالوادور و هندوراس و ... او عموما توانست با پیش بردن اهدافش به دولت های مستقر در آنها ضربه وارد کند و از طرفی با وجود اینکه مقامی مرتبط با حقوق بشر داشت  به لاپوشانی اقدامات غیرانسانی آمریکایی ها در آمریکای جنوبی می پرداخت.

او عنصر مهمی در مساله براندازی به حساب می آید. او آخرین عنصری است که به تیم ترامپ پیوسته است. دو تحلیل وجود دارد. اول اینکه رئیس جمهور آمریکا به دنبال این بوده تا از هوش آبرامز برای مداخله پنهان و. ... در امور ایران استفاده کند و دوم اینکه ترامپ کسی را تندروتر و بدنام تر از آبرامز پیدا نکرده تا به جای هوک بنشاند.

آبرامز در ونزوئلا فعال بوده اما این کشور همچنان به دست مادورو اداره می شود. این در حالیست که ایالات متحده همه تلاش خود را کرد تا دولت را در ونزوئلا عوض کند. با آن سابقه چطور حالا ترامپ به فکر افتاده تا از این مهره برای ایران هم استفاده کند؟

آبرامز متخصص و کارشناس آمریکای جنوبی است با این حساب در امور مربوط به ونزوئلا بسیار تخصص داشت اما عملا این تخصص باعث نشد تا معادلات در آن کشور عوض شود و کماکان آنکه قدرت را در دست دارد، کسی است که ایالات متحده او را به رسمیت نمی شناسد. این چهره نو محافظه کار با حجم زیادی از ناکامی در کاراکاس روبه رو شد.

مساله این است که زمانه تغییر کرده و سال 2020 با زمانی که الیوت آبرامز برای ریگان و بوش کار می کرد بسیار متفاوت شده است. اگر هنوز در آن دوره به سر می بردیم، برای این مهره آمریکا کاری نداشت تا دست به سرنگونی حکومت ها بزند، اما امروز اوضاع عوض شده است. در آمریکای جنوبی مردم و دولت ها هوشیارتر شده اند و سطح مقاومت ها هم افزایش داشته. برای همین است که دیگر شخصی مثل آبرامز قادر به ایجاد تغییرات مورد نظر آمریکا در دیگر کشورها نیست.

با این حساب تندروی آبرامز به کار ترامپ نخواهد آمد؟

همینطور است. آبرامز دیگر یک کارشناس پیر است که دوره اش گذشته. علاوه بر این او هیچ تخصصی در مورد خاورمیانه ندارد. تخصص او در نیم کره جنوبی بود که دیگر حتی آنجا هم دستاوردی برای دولت آمریکا نداشته. بیشتر به نظر می رسد که آوردن او بر سر کار، آخرین تیر ترکش ترامپ باشد. در ایران نیروهای متحدی که مخالف به حساب بیایند وجود ندارد پس تخصص آبرامز در خصوص جنگ های کثیف بیهوده است. او معمولا به دنبال گروه هایی می گشت که در میان نیروهای مسلح، با دولت های وقت در آمریکای جنوبی مخالف باشند و با استفاده از آنها کودتا به راه می انداخت. چنین امکانی الان دیگر وجود ندارد. به ویژه در خصوص ایران چنین چیزی غیر ممکن به نظر می رسد. و زمینه برای فعالیت او مناسب نیست.

برخی ناظران می گویند که ترامپ این چهره بدنام را انتخاب کرده تا ایران را در منگنه قرار داده و بترساند تا به پای میز مذاکره برود. این احتمال با توجه به اینکه چیزی به پایان کار دولت نمانده و پیروزی ترامپ حتمی نیست، چقدر جدی است؟

من بعید می دانم که یک شخص بتواند چنین اثری بگذارد. ابرامز هر چه که هست از چهره ای مانند بولتون تندروتر نیست. ترامپ اشخاصی مانند تیلرسون و بولتون را بر سر کار آورد اما نتوانست ایران را وادار کند تا به مذاکره تن دهد. شرایط ایران مشخص است و خواهان بازگشت واشنگتن به توافق هسته ای است.  تنها راهی که ایران حاضر به مذاکره باشد این است که منافع مردم تامین شود و مذاکره برای هر دوطرف برد برد به حساب بیاید. در غیر این صورت نه بولتون، نه هوک و نه حالا آبرامز قادر به تغییر نظر ایران نیستند.

منبع : خبرانلاین