جنگ‌هراسی برای تمدید تحریم‌ تسلیحاتی

برکناری برایان هوک به صورت صریح و شفاف آشکار ساخته که معماری پروژه فشار حداکثری علیه ایران در حال فرو ریختن است. اما این به معنای تغییر هندسه ذهنی گردانندگان کاخ سفید برای جایگزینی استراتژی دیگری علیه ایران در این فرصت محدود نیست. آمریکائیها به این درک رسیده‌اند که تحریم‌ها، ایران را به زانو درنیاورده و نمی‌خواهد مذاکره کند، از طرفی فشارها هم به نقطه ماکزیمم خود رسیده و دیگر ابزاری برای افزودن بر آن در اختیار ندارند.

اما اگر تیم امنیت ملی ترامپ با این جمع‌بندی از «الیوت آبرامز» نئوکان تندرو جنگ‌طلب و یار غار نتانیاهو رونمایی کرده که ایران را به وحشت اندازد که عن‌قریب جنگی در خواهد گرفت، سخت در اشتباه است. اگر به قدر ارزنی برای گردانندگان کاخ سفید عقل باقی مانده باشد، باید دانسته باشند جمهوری اسلامی خودش را برای هر سناریویی آماده کرده است، حتی اگر این سناریو جنگ باشد‌. عملیات شهید سلیمانی و رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۴ به مثابه نورافکنی قوی به صحنه احتمالی این سناریو نور تابنده و پیامدهای آن را در میدان رویارویی برای آمریکائی‌ها نمایان ساخته است.

اما اگر وضعیت برای ترامپ آنقدر بحرانی شده که احساس می‌کند با جنگی محدود علیه ایران می‌تواند پیروز انتخابات شود باید بداند نقطه مقابل جنگ محدود، پاسخ محدود نخواهد بود. این جنگ اگر از ناحیه آمریکا آغاز گردد دیگر پایانش غیر قابل تصور است. ترامپ اگر با این محاسبات می‌خواهد وارد جنگی با ایران گردد، باید در آن گوشه محاسبات خود نیز برای پاسخی با دامنه وسیع، پرشدت، در هم کوبنده و نامحدود از ناحیه ایران جایی در نظر بگیرد.

این به هیچ عنوان شعار نیست؛ «جنگ نامحدود» استراتژی جمهوری اسلامی در این شرایط احتمالی خواهد بود.

اما به گمانم موضوع غیر از این باشد. انتخاب آبرامز بیشتر از آنکه با هدف هراساندن مقامات ایران در این حوزه باشد، بخشی از طرح آمریکائیها برای ابدی کردن تحریم‌های تسلیحاتی ایران است. گردانندگان کاخ سفید می‌خواهند در بهترین حالت ممکن با معتبرسازی تهدید نظامی علیه ایران به مقامات روسیه و چین این پیام را ارسال کنند که ایستادن کنار ایران، جنگ را اجتناب ناپذیر خواهد کرد و از این طریق آنها را در گرفتن قطعنامه علیه ایران همراه نمایند. و در غیر این صورت می‌خواهند با همراه ساختن تروئیکای اروپایی با همین حربه آنها را ترغیب به فعال نمود سازوکار «اسنپ بک» نمایند یا شاید یک پروژه‌ای مشترک میان آنها باشد تا با میانجی‌گری با خمیرمایه جنگ هراسی، ایران را به میز مذاکره بکشانند، خصوصاً که این روزها مذاکره با آمریکا بدون استدلال، مدافعینی هم در داخل یافته است.
یقیناً جمهوری اسلامی به لطف داشتن ملتی صبور و بصیر و وجود رهبری حکیم که فرسنگ‌ها دورتر را می‌بیند در مسیری قرار نخواهد گرفت که طراحان آن آمریکائیها باشند، بویژه وقتی که مقاومت اثر خود را گذاشته و نشانه‌هایی از بهبودی در حال نمایان شدن باشد.

منبع : حامیان ولایت