چرا روحانی گفتگوی تلفنی خودش با اوباما را یادآوری کرد؟/ پنج نکته مهم در این باره بخوانید

روحانی ظاهرا و احتمالا با برنامه از پیش تعیین شده، جهت سخنرانی را به جایی برد تا ماجرای گفتگوی تلفنی‌اش با باراک اوباما در مهرماه 92 را نقل کند. مساله‌ای که طبیعی است در جایگاه فردی همانند او نمی تواند، به یکباره مطرح شود.

«از آنچه دولت ما انجام میدهد و تلاش‌های دیپلماتیک و تحرکی که در این زمینه میکنند، حمایت میکنیم. البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد، به نظر ما بجا نبود» این عباراتی بود که رهبر معظم انقلاب در سیزدهم مهرماه 92 و تنها به فاصله چند روز از گفتگوی تلفنی روحانی با اوباما که فضای رسانه‌ای مملو از سخن و تحلیل در این باره بود، بیان کردند. رئیس جمهور دولت موسوم به اعتدال که حدود دوماه از آغاز به کارش گذشته بود در لحظات انتهایی اولین سفرش به نیویورک با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به طور تلفنی گفتگو کرد که این کار در نوع خود تابوشکنی و عبور از یک خط قرمز برجسته جمهوری اسلامی تلقی شد. این حرکت روحانی در آن مقطع با واکنش علنی رهبرانقلاب روبرو شد و ایشان ضمن حمایت از تحرک دیپلماسی دولت جدید به طورعلنی این رفتار رئیس جمهور جدید را در انتهای سفر به نیویورک با عبارت «به‌جا نبود» مورد نقد قرار دادند. البته که به احتمال زیاد آقای رئیس جمهور در این باره تذکرات بسیار جدی تری هم در جلسه خصوصی دریافت نموده‌اند.

اما آنچه باعث مرور آن ماجرا شد اظهارت دیروز روحانی در جمع مدیران ارشد بیمه بود. روحانی تقریبا با برنامه از پیش تعیین شده، جهت سخنرانی را به جایی برد تا ماجرای گفتگوی تلفنی‌اش با باراک اوباما در سال 92 را نقل کند. رئیس جمهور گفت: «ما به مردم قول داده بودیم ظرف ۱۰۰ روز مردم شاهد اولین تحول در زمینه این ریسک باشند. اگر بنا بود ظرف ۱۰۰ روز این کار انجام بگیرد، بدون این تماس امکان پذیر نبود. مشاورین و همراهان من در سفر نیویورک من را قانع کردند که برای پیشرفت در مذاکرات، جواب تلفن رئیس جمهور آمریکا بدهم. البته این مورد تردید من بود اما وقتی همه مشاوران من، به اتفاق این نظر را دادند من پذیرفتم و در آخرین لحظاتی که داشتم نیویورک را ترک می‌کردم، رئیس‌جمهور آمریکا در هتلی که من بودم تلفن زد و من پاسخ تلفن او را دادم و این صحبت کوتاهِ یک ربع، بیست دقیقه ای یک لوکوموتیو بسیار قوی برای حرکت قطار مذاکره بود».

اما درباره چرایی بازخوانی این موضوع توسط روحانی و اینکه چرا علی رغم انتقاد علنی رهبرانقلاب از آن تابوشکنی، روحانی پس از شش سال آن را به افکار عمومی یادآوری کرده و جزو افتخاراتش به حساب می‌آورد، چند نکته قابل ذکر است:

1. نحوه روایت آقای روحانی در لزوم انجام این گفتگوی تلفنی قابل تامل است. روحانی می گوید بدون این تماس آن حرکت 100 روزه قابل انجام نبود و از طرف دیگر تماس گیرنده هم طرف آمریکایی بود. صغری و کبری غیرقابل تطبیق آقای رئیس جمهور باعث می شود که مخاطب حس کند اتفاقا تماس از طرف مسئولان ایرانی انجام شده است. اتفاقا در همان مقطع بسیاری از مقامات آمریکایی مدعی شدند که طرف ایرانی تماس گرفته است. اما به دلیل تاکید بر صداقت مسئولان در این موضوع می توان گفت بله، طرف آمریکایی گیرنده تماس بوده است اما دور از ذهن نیست همان اطرافیان آقای روحانی که به ایشان اصرار کرده اند تلفن اوباما را پاسخ دهد از قبل با مسئولان آمریکایی تدارک کار را دیده بودند و تضمین هم داده بودند که اگر شما تماس بگیرید آقای روحانی این تابو را خواهد شکست! زیرا این همه اتفاق مهم نمی تواند، همه یکدفعه و بدون تامل از قبل صورت گرفته باشد.

2. بازخوانی مجدد این ماجرا توسط روحانی شاید به این دلیل باشد که او در میان موج هجمه‌ها و اعلام برائت از دولت های تدبیر و امید که این روزها اوج بیشتری هم گرفته، به این تصمیم رسیده است تا به فعالان سیاسی و افکار عمومی یادآوری کند که من همان روحانی اهل تابوشکنی و عبور از خط قرمزها هستم. حتی از این گزاره این نتیجه بدبینانه را هم می توان گرفت که روحانی در حال ارسال پیامی برای مسئولان ارشد نظام است که امکان هزینه تراشی مجدد و تابوشکنی های دیگر وجود دارد!

3. روایت روحانی از ماجرای تماس تلفنی با اوباما و بیان اینکه «وجدانم برای من اهمیت دارد» و یا اینکه «می دانستم اگر برگردم عده ای با لنگه کفش از من استقبال می کنند» می توان اینگونه هم برداشت نمود که روحانی بنا دارد از خود یک چهره فداکار بسازد که حاضر است برای رفع معیشت مردم از آبروی خود مایه بگذارد و حتی از خطوط قرمز هم عبور کند. طی ماه های گذشته روحانی این جنس عبارات را بارها بر زبان آورده که از آبرویم برای مردم خواهم گذشت و حاضر هستم در هرکجا و هرمکانی که لازم باشد با هرکسی دیدار می کنم.

4. روحانی آن تماس با اوباما را به یک لوکوموتیو قوی تشبیه کرده که قطار مذاکره را راه انداخت و مکشلات را حل کرد! شاید بازخوانی عامدانه و علنی روحانی از ماجرای پرسروصدای مهر 92 به این دلیل باشد که دولتمردان ناکارآمد امروز هم یعنی در سال 98 و بیست ماه مانده به پایان کارشان مثل سال 92 راه چاره را کدخدا می دانند و با پیام های مستقیم و غیرمستقیم که از سمت آمریکا و اروپا و یا فرستاده هایی نظیر نخست وزیر ژاپن و یا وزیر خارجه عمان می آید، اصطلاحا هوایی می شوند و دست به کار فضاسازی رسانه ای می شوند.

5. اینگونه هم می توان برداشت نمود که رئیس جمهور قصد نموده است که سناریوی عصبانی سازی ملت ایران با دو قطبی سازی بی سابقه را اجرا و تا زمان نامعلوم آن را ادامه دهد. موضوعی که از یزد و کرمان آغاز شد، با اجرای شوک آور گرانی و سهیمه بندی بنزین اوج گرفت، با اعلام بی خبری رئیس جمهور و خنده های وی تمدید شد و روز گذشته هم با بازخوانی افتخارآمیز(!) حرکت غلط گفتگوی تلفنی با رئیس جمهور آمریکا ادامه پیدا کرد.

منبع : جهان نیوز