نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس/نگاهی به نقش های متفاوت زنان در دفاع مقدس

نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس
امداد و درمان

از شلیک اولین گلوله‌های دشمن و شهید و مجروح‌‌شدن تعدادی از مردم و رزمندگان، زنان مسلمان دلسوز این آب و خاک، دریافتند که باید به امداد درمان مجروحان و جانبازان جنگ بپردازند. آنها بدون هیچ چشمداشتی تنها به نیت کسب رضایت الهی و اطاعت از مقام ولایت، به جبهه‌ها رفتند و چه بسا خود مجروح و جانباز شدند و گاه به خیل شهدای انقلاب پیوستند. اگر زنان داوطلب به مدد و مساعدت جبهه و جنگ نمی‌آمدند، آمار شهدای جنگ فزونی می‌یافت و اگر مجروحان به موقع مداوا نمی‌شدند، درمان بعدی آنها، هزینه سنگینی را بر بیت‌المال تحمیل می‌کرد. خانواده‌ها و رزمنده‌ها با مشاهده توجه به امداد و درمان مجروحان جنگی، اشتیاق بیشتری برای ادامه حضور داوطلبانه در جبهه احساس می‌‌نمودند. هم‌‌‌اینک نیز بیان نمونه‌ها و جلوه‌‌‌های زیبای ایثارگری زنان پرستار، بهیار و امدادگر، موجی از عشق و شوق برای خدمت به مردم پدید می‌آورد.
 

مینا کمایی به همراه بیست نفر دیگر، در یک بیمارستان آبادان، امدادگری می‌کرد و شبها هم در خوابگاه بیمارستان می‌‌‌خوابید.

خانم میرزایی، وقتی شروع به تمیز کردن پهلوی مجروح می‌کرد، حالش به هم می‌خورد ولی به خاطر خدا تحمل می‌کرد.

یک پرستار داوطلب، شبها بچه‌اش را به اتاقی در بیمارستان می‌برد و لباسها را کپه می‌کرد و بچه‌اش را روی آن می‌خواباند، آن وقت خود به مداوای مجروحان می‌پرداخت.

بسیار دیده شده که خانمی، پرستارمجروحی شیمیایی بود و خود مبتلا به عوارض شیمیایی می‌شد. خانم یوسف‌زاده، تنها نمونه‌ای کوچک از زنان پرستاری است که به دلیل آلودگی شیمیایی به شهادت رسید.
 
کار امدادگری در شهرهای مرزی جنوب و غرب، برای زنان طاقت‌فرسا بود، اما عشق به اسلام و انقلاب، امدادگران پیر و جوان را بر ماندن استوارتر می‌ساخت، تا حدی که بسیاری از آنها بی‌توجه به اصرار خانواده‌هایشان، در خطوط جنگی ماندند تا مرهمی بر زخم های دلیرمردان رزم و جنگ باشند. بعضی از آنان، حتی آموزش کلاسیک پرستاری را ندیده بودند، ولی به سرعت آموزشهای تجربی را جایگزین آن کردند و چنان این آموزشها را با عشق به خدا عجین نمودند که توانستند، هم پرستار جسم و هم پرستار روح و روان رزمندگان شوند.

نقش رزمی

اولین مسئولیتی که زنان در دفاع مقدس، به صورت خودجوش و همپای مردان بر عهده گرفتند، جنگیدن با دشمن بعثی در جنوب و مزدوران داخلی در کردستان بود. حتی آنان، کوکتل مولوتف ساختند تا به جنگ تانکهای عراقی بروند که قصد داشتند از مرز شلمچه بگذرند. البته تهیه و به کار بردن کوکتل مولوتف، ابتدایی‌ترین کار رزمی خواهران و زنان به شمار می‌آمد، بعدها آنها خود را به سلاح مجهز کردند تا مردانه با دشمن بجنگند. خانم فاطمه نواب صفوی، به همراه گروه چریکی شهید چمران و در ناحیه سوسنگرد، اسلحه به دست می‌گرفت و می‌جنگید.

صحنه‌های رزم زنان، تا پایان دفاع مقدس ادامه یافت و تاثیر عمیقی بر روحیه رزمندگان داشت. به علاوه، زنان نقش‌های اطلاعات رزمی فراوانی را انجام دادند. خانم حورسی از مدافعان خرمشهر در این باره می‌گوید: ما از آن لحظه‌ای که به نیروهای شناسایی ملحق شدیم، کار شناسایی دشمن، خنثی کردن بمب، شناسایی ضد انقلاب و پیدا کردن رد پای آنها در شهر و روستاها را دنبال کردیم.
 
از این رو، دفاع مقدس، نمونه‌های بی شمار و در عین حال، کم نظیری از پشتیبانی‌های معنوی زنان ایرانی را به ثبت رسانده است.
 

نقش زنان دربهداری رزمی

در طول تاریخ، تعداد زنان مبارز ، بسیار کم تر از مردان مبارز بوده، ولی نکته ی مهم این است که هنگام بروز جنگ و دفاع یک ملت در برابر حمله ی دشمن ، تنها اعزام مردان به صحنه ی نبرد ضامن پیروزی نخواهد بود، بلکه حمایت و پشتیبانی از نیروها، تحریض و تحریک و تشویق مردان به حضور مداوم در جبهه، مراقبت از کودکان ، پرستاری از مجروحان و مداوای زخمی ها ، قبول مسؤولیت زندگی در نبود مردان ، حفظ سنگرهای پشت جبهه و توسعه ی هسته های مقاومت محلی در موارد اضطراری ، تأثیری مستقیم بر روحیه ی رزمندگان و حتی سرنوشت جنگ خواهد داشت.

زنان در انجام رسالت و وظیفه ی سنگین پیشگفته، هیچ گاه سستی و کوتاهی نداشته اند. در تاریخ اسلام و تاریخ معاصر ایران، نمونه های حضور و مشارکت زنان در امور پشتیبانی و حمایت از مردان برای پیشبرد جنگ، فراوان به چشم می خورد. کارکرد زنان در جنگ، دفاع و برقراری امنیت، تحریک و تشویق مردان، پرستاری، حفظ سنگرهای پشت جبهه و مقاومت ملی ختم نمی شود، بلکه زنان همانند مردان در میدان های نبرد حضور یافته و از خود اسطوره های مقاومت و شجاعت ساخته اند.
نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس جمهوری اسلامی ایران با داشتن الگوی مشارکت زن در هنگامه ی دفاع و صحنه های نبرد در صدر اسلام، زنان را برای انجام امور مهم در هشت سال دفاع مقدس سازماندهی و به کارگیری می نمود که با یادگیری رفتار و سیره ی حضرت زهرا(سلام الله علیها) و حضرت زینب(سلام الله علیها) و دیگر زنان قهرمان صدر اسلام به وظیفه ی الهی انسانی خویش در طول دفاع مقدس و شاید بیش از وظیفه، عمل کرده اند.

دفاع برای زن واجب نیست، اما زمانی که به آنان احتیاج پیدا شود، در حد امکانات و توانایی باید دفاع کنند. در طول هشت سال دفاع مقدس ، شرایط دفاعی جامعه ی اسلامی ایران ، به گونه ای بود که با توجه به قدرت امکانات و استقبال وسیع مردم به صورت تشکیل گروه های نامنظم و تشکیل بسیج، ضرورت و لزوم شرکت مستقیم زنان را در صحنه های نبرد، به استثنای موارد نادر، ایجاب نمی نمود اما تحت شرایطی از قبیل هجوم یکباره ی سربازان عراقی، مخصوصا در روزهای نخستین جنگ به برخی از مناطق مرزی، و همچنین بمباران های هوایی و حملات موشکی به شهرها، ایجاب می کرد تا زنان به طور مستقیم با دشمن رویارو شوند و روحیه ی دفاعی و رزمی در آنان تشدید شود.
اگر چه در تاریخ بیشتر بر جنبه های عاطفی و احساسی زنان تکیه شده است ولی زنان ما در طی حماسه دفاع مقدس دوش به دوش رزمندگان دلیر و غیور این مرز و بوم دلیرانه ایستادند و به جهانیان نشان دادند که در راه آرمان و عقیده خویش حاضرند از عواطف و احساسات خود چشم پوشی کنند.

عشق به اسلام و میهن سبب شده بود که آنان خانواده و خودشان را از خاطر ببرند و تنها به مصلحت نظام بیندیشند. زنان ایرانی در طی جنگ تحمیلی با پیروی از مکتب عاشورا و پیام رسان آن زینب کبری حماسه های فراموش نشدنی آفریدند.
از عرصه هایی که در زمان دفاع مقدس زنان بسیجی به آن وارد شدند، میدان درمانی بود. همزمان با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث به ایران، دخترهای آبادان، خرمشهر، اهواز، کرمانشاه، ایلام و دیگر شهرهای درگیر با جنگ بدون آنکه حتی دوره ای دیده باشند به امداد، درمانگران آمدند.
شهامت بانوان در عرصه دفاع مقدس

از عوامل زمینه ساز مشارکت بانوان در دفاع مقدس، پیروزی انقلاب اسلامی، تأکید موازین شرعی به دفاع بانوان از ارزشهای الهی، تأثیرپذیری از اسوه های ایثار صدر اسلام و تربیت در مکتب عاشورا میباشد. در این بخش تجلیلهای این ایثارها و شهامتها را از نظر خوانندگان میگذرانیم:

شهامت بانوان در خرمشهر:

یکی از مظلومانهترین جلوههای جنگ نقشی است که زنان قهرمان در شهرهای جنگی به دوش گرفتند، مناظر دردناکی آفریده شد، مادران جوانی که فرزند در آغوش، پذیرای بمب و موشک شدند و در ملکوتیترین حالات به سوی پروردگار خویش شتافتند، در حالی که مردانشان در دفاع از حریم میهن اسلامی در جبهه ها حضور داشتند. در آن روزهایی که دشمن پشت دیوار خرمشهر منتظر ورود بود و شهر به تدریج از ساکنان خود خالی میشد، خواهران بسیج و سپاه خرمشهر از جمله بانوانی بودند که ضمن جلوگیری از مهاجرت خانوادههایشان، خود به محافظت از انبار مهمات و رساندن آنها به رزمندگان اسلام پرداختند، محل استقرار عدهای دیگر از این زنان شجاع، مسجد جامع خرمشهر بود که از انجا برای حفر سنگر به نقاط حساس شهر اعزام میشدند. با اینکه تعداد آنها اغلب زیاد نبود، ولی دلهایشان چون دریا وسیع و چون کوه محکم و استوار بود و این شجاعت و رشادت به رزمندگان دلگرمی میداد. برخی زنان تا آخرین روز در خرمشهر باقی ماندند تا جایی که برادران با اصرار فراوان آنان را از شهر خارج کردند. آنان نه تنها با حفر سنگر و تهیه غذا برای رزمندگان و حفاظت از مهمات، ایشان را یاری میدادند بلکه گاهی با اینکه تعلیمات نظامی را در سطح ابتدایی گذرانده بودند ساعتها در خط مقدم جبهه در برابر دشمن بعثی میجنگیدند.

شهامت بانوان در آبادان:

با شروع تهاجم به شهر مقاوم آبادان به منظور مقابله و دفاع از این دیار و دفع تجاوز دشمن، از همان ابتدا خواهران متعهد و شجاع داوطلبانه به یاری سپاهیان و نیروهای مردمی و نظامی و انتظامی شتافته و در اموری چون احداث سنگر و تهیه مواد آتشزا و تدارک وسایل و مایحتاج رزمندگان و امداد و درمان و معالجه مجروحین مستقیماً حضوری فعال و مؤثر داشتهاند و اوج حضور حماسی و شجاعانه بانوان آبادانی پس از محاصره شهر و در تنگنا قرار دادن مردم باقیمانده در شهر، نمود چشمگیرتری دارد به نحوی که اکثری قریب به اتفاق همسران و خواهران، مادران و دختران سپاهیان و نیروهای مردمی و رزمنده، حاضر به ترک خانه و کاشانه خود و تنها گذاشتن همسر، برادران و مبارزان شهر نشده و با تقبل رنج و مشقات زندگی طاقتفرسا در شهری جنگزده، تحمل همه نوع مصایب را نموده و تا پای مجروح شدن و به شهادت رسیدن، دلاورانه مقاومت کردند و هر روز شاهد به خون خفتن عزیزانی بودند که زینبگونه آنان را تشییع و دفن نموده و به درمان و معالجه مجروحان در بیمارستانها همت گمارده بودند، در امر تدارک، تهیه خوراک و غذای رزمندگان فعال بودند و در کنار همه امور و پشتیبانیهای محورهای خطوط دفاعی در نمازهای پرصلابت و دشمنشکن شهر که تحت هیچ شرایط سخت و حاد ترک نگردید، شرکت و با حضور شکوهمند خویش روحیه سلحشوران را تقویت میکردند که آمار بالای جانبازان و شهدای زن آبادان خود مؤیدی روشن بر این ادعاست. این حضور و مشارکت تا پایان جنگ بطور مستمر ادامه داشت مگر در مواردی که به دستور فرماندهان نظامی دستور تخلیه شهر داده میشد. اسارت تعدادی از زنان خود حکایتی گویا و روشن از حضور زنان متعهد در سنگرهای پشتیبانی، امداد و درمان است که حتی حاضر به رها نمودن مجروحین نشدند.

تدارکات و پشتیبانی رزمندگان:

خواهران بسیجی علاوه بر آنکه در ستادهای پشتیبانی و مجروحین ایفا نمودند. بانوان درخصوص پتوشویی، لباسشویی رزمندگان، رفوی لباس و ملحفه و تعمیر پوتین در مناطق جنگی حضور دلگرمکنندهای برای حماسهآفرینان داشتند. بانوان در کانونهایی چون انجمن اسلامی. سنگرنشینان را حمایت کردند، همچنین حداقل معیشت و دارایی زینتی خویش را به رزمندگان اختصاص دادند و با برپایی جلسات روضه خوانی، برگزاری دعا و نیایش از حمایت معنوی نیز دریغ نورزیدند. مادران در هنگام شهادت فرزندان برومندشان زیباترین شعارها و مرثیه های مبارزه طلبانه را بر زبان جاری میساختند و هر بار با رویی گشادهتر آمادگی بیشتر خود را برای تقدیم دیگر فرزندانشان به پیشگاه اسلام اعلام میکردند. در پشت جبهه سنگینترین وظیفه در بیمارستانهای صحرایی و در شهرها به مجروحین و مصدومین جنگ تعلق داشت که این مسئولیت برعهده زنان فداکار بهیار و پرستار و پزشک بود. حضور فعال خواهران بسیجی در بخش تولید لباسهای ضدشیمیایی رزمندگان از دیگر جلوه های ایثار این فداکاران است. این خواهران در مراکزی که مواد خنثی کننده مواد شیمیایی بسته بندی میشد و نیز در مراکزی که لباسهای ضدشیمیایی رزمندگان چسبزنی میگردید و خود این چسبها از ترکیبهای شیمیایی عارضه دار بود، مشغول خدمت به اسلام بودند.

بسیج خواهران برای مقابله با فعالیتهای ضدانقلاب و منافقین درخصوص اطلاعات و عملیات، حضور پرتحرک و چشمگیری داشتند. خواهران دانش آموز علاوه بر کمکهای به ظاهر اندک اما ارزشمند با نامه های تکان دهنده و لبریز از احساسات مذهبی و علایق درونی به مبارزان، از راه دور رزمندگان اسلام را تهییج و برای پیروزی آنان علیه کفر و ستم دعا میکردند.

نقشهای تربیتی و عاطفی:

بانوان ضمن محدود نگاه داشتن سطح توقعات خود در غیاب مردان تمامی مسئولیتهای پرورشی و اقتصادی خانواده را عهدهدار شدند و مشکلات ناشی از جنگ از جمله خاموشی های بیوقفه، کم آبی، کمبود موادغذایی و گرانی را تحمل کردند و با آگاهی از شرایط، ساده زیستی و قناعت را بیش از پیش نصب العین خود قرار داده و حال و هوای روحانی و ملکوتی جبهه ها را به زیباترین شکل در خانه ها به نمایش گذاشتند. به رغم فضای تبلیغاتی مسموم بوقهای وابسته به استکبار و نفاق، زنان به جهانیان نشان دادند که ملت ایران قوی و دارای عزمی والا و روحیهای بالاست.
نمونه دیگر از صحنهای شکوهمند ایثار بانوان، ازدواج آنان با جانبازان است. آن زن پاکدامنی که ازدواج با یک جانباز را افتخار میداند واقعاً به مقام والای انسانی رسیده و هر انسان آزادهای از این ایثار، درس اخلاص و دیانت و ولایت را فرا میگیرد. این موارد نمونة ناچیزی از خلق حماسه در جبهه های جنگ و دفاع مقدس توسط زنان می باشد.
 

وصیت نامه شهیده مریم فرهانیان

ما همه امانت هستیم...وصیتم را با نام خدا، این بزرگ ترین بزرگ ترها، این یگانه مطلق، این فریادرس مستضعفان، این درهم کوبنده کاخ ستمگران و یزیدیان، این منجی حق و عدالت، این فرستاده قرآن، این شنونده غم ها، این مشکل گشای دردها و ...شروع می کنم.اول از هر چیز از انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی، به اندازه فهم خودم و وظایفی که بر دوش داریم بگویم، انقلابی که با دادن خون هزاران شهید و هزاران معلول به اولین مرحله پیروزی خود رسید.انقلابی که مردم درآن، اسلام را، این کامل ترین دین را مبنای کار خود قرار دادند و از آن الهام گرفتند و وحدتی را که به دست آورده بودند، با توجه به دین اسلام و رهبری قاطع امام آن را حفظ کردند. قدر این رهبر را بدانید و همواره پشت سر او باشید. از امام پیروی کنید. به پیام ها و فرمان ها و دستورات اسلامی امام توجه کنید و سعی کنید که از هر کلمه امام درس بگیرید.

امام را تنها نگذارید. این هوای نفسی را که امام از آن صحبت و سعی می کند که آن را از وجود ما بزداید، شما هم سعی کنید که در این راه موفق شوید. سعی کنید خود را بشناسید که اگر خود را بشناسید خدا را شناخته اید. در هیچ کاری خدا را از یاد نبرید. همواره به یاد خدا باشید و با هم به مهربانی رفتار کنید. امام زمان را از یاد نبرید. همواره در فکر امام زمان باشید. همواره در راه اسلام باشید و برای تحقق بخشیدن به آرمان اسلام بکوشید و به قدرت الهی توجه داشته باشید که بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست.هیچ وقت قدرت خدا را از یاد نبرید و سعی کنید که هر چه بهتر تزکیه نفس کنید. چیزی را که امام این قدر درباره اش تکیه می کنند که تزکیه نفس کنید و در بین خطراتی که ما را تهدید می کنند، هیچ خطری بالاتر از این نفس نیست که گاه انسان را به انحراف می کشاند و خود انسان متوجه نمی شود. قرآن بخوانید، زیرا قرآن تمام دستورات زندگی را به شما می گوید. نهج البلاغه و صحیفه سجادیه هم همین طور.

مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهید شدم، اصلاً ناراحت نباش. ما همه امانت هستیم و همه ما از دنیا می رویم، زیرا این دنیا آزمایشگاهی است که خداوند بندگان خود را در آن، مورد آزمایش قرار می دهد. این ما هستیم که باید سعی کنیم و از این امتحان که بالاترین امتحان هاست سربلند بیرون بیاییم و در قیامت پیش خدا سرافکنده نباشیم. یادم هست که در آخرین جلسه ، گفت و گویی که با برادر شهیدم داشتم، درباره معاد برایم صحبت می کرد و می گفت،" در فکر آخرت باشید." و بعد از این جلسه بود که مقام شهادت را به دست آورد. از صمیم قلب به او تبریک می گویم و از خدا می خواهم صداقتی همانند شهیدان به من عطا کند و سعادت این را بدهد که تنها و تنها در راه او قدم برداریم و برای رضای او کار کنیم. شهید کسی است که به آخرین مرحله ی کمال خود رسیده است و راهش را با آگاهی، ایمان و خلوص می پیماید و همیشه پیروز و جاوید است. به ولایت فقیه ارج بنهیم و بدانیم که الان امام خمینی بر ما ولایت دارد و بدانیم تنها در این صورت، در دنیا و آخرت موفق می شویم که با همدیگر صمیمی باشیم. یار و رفیق همدیگر باشیم و با دشمن مقابله کنیم. چه دشمنانی که در درون ما هستند، چه دشمنان بیرونی. من هم مانند برادر شهیدم (مهدی) هرچه یادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهی هست، به بزرگی خودتان ببخشید.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته مریم فرهانیان
 
نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس

در طول 8 سال دفاع مقدس قهرمانانه ملت ایران، زنان شجاع و فداکار هم دوشادوش مردان به دفاع پرداختندآنان دست به کارهایی زدند که هیچ کس انتظارش را نداشت و شجاعت هایی از خود نشان دادند که دوست و دشمن را متحیر کرد.
زنان هشت سال دفاع مقدس ابتدا به خود و سپس به دیگران ثابت کردند که زنان مسلمان ایران زمین صاحب توانایی های بی شماری است که در صورت تجلی، معرف و اثبات کننده ی جایگاه زنان ایرانی در موفقیت های مختلف برای همیشه ی تاریخ است هر چند که گاهی و در ابتدا با مخالفتهایی روبرو می شدند که از آن جمله دفاع مقدس است.
اولین دلیل آن است که دفاع را امری مردانه می دانستند و حتی عده ای به سختی توانستند حضور زنان را در کنار خود و در اثنای جنگ بپذیرند و دلیل دوم آن هم ترس از اسارت زنان به دست دشمنان و سختی ها و مشقت های فراوان دوران اسارت بود.
با این حال زنان و دختران جنوب و غرب این دیار به اشکال مختلف سهم بزرگی از این پیروزی غرور آفرین را به خود اختصاص دادند.
 زنان عامل استحکام خانواده در 8 سال دفاع مقدس و مشوق

اصلی مردان در اعزام به جبهه ها:

در سالهای جنگ با اعزام بسیاری از مردان به جبهه ها عملاً مسئولیت حفظ خانواده بر عهده ی زنان گذاشته شد. تأمین مایحتاج ضروری خانواده و حفظ امنیت و تربیت فرزندان در گیر و دار حوادث جنگی بسیار دشوار و طاقت فرسا بود. با این حال، زنان ضمن مقابله ی با این مشکلات با صبر و بردباری به تقویت روحیه ی همسران و فرزندان خود پرداخته و باغ سلام و صلوات در میان هلهله و اشک و لبخند رزمندگان را به سوی جبهه ها روان می کردند. و به راستی که خاطره ی بدرقه های با شکوه رزمندگان توسط مادران، همسران و دختران در میان بوی خوش عطر و گلاب و اسپند که در نوع خود مانوری اجتماعی و ملی است از خاطرات فراموش نشدنی هشت سال دفاع مقدس است
و چه زیبا زنان ما برا نجات کشور، اصلی ترین سرمایه های زندگی خود یعنی جان، مال، همسر، فرزند، برادر و پدر را هدیه کردند.
 
باشد که این قطره روشنایی دریا را در خاطرمان همیشه زنده نگاه دارد .

حضور مستقیم زنان در جبهه‌های نبرد خرمشهر

به توصیه فرماندهان والامقام سرلشکر شهید محمد جهان‌آرا، زنان حزب‌الله در سپاه و کانون قرآن و دیگر داوطلبان، آموزش نظامی دیده و با تهاجم دشمن به شهر و امور مختلف شهدا و مجروحین، رسیدگی و پرستاری مجروحین اعم از رزمندگان و مردم شهر از خرد و کلان و زن و مرد، تکفین و تدفین غریبانه بدون تشییع شهدا، تهیه مواد خوراکی و آشپزی و توزیع غذا، آب‌رسانی، تخلیه بار و کمک‌های مردمی و حفر سنگر و پر کردن گونی‌های سنگری، تهیه کوکتل مولوتوف و ... پرداخته و همانند مردان رزمنده و با احساس تعهد فعالیت داشتند که به جهت پرهیز از اطاله کلام فرازی از مقاومت دلیر زنان خرمشهر با به بازماندگان نام‌آور و ایثارگران روزهای حماسه و غیرت و عزت و بزرگی درود فرستاده برمی‌شماریم و نمونه‌ای از آن جمع الهی را که در آسمان‌ها و نزد ملائک معروف‌ هستند، نام برد.

برادر حماسه‌آفرین محمد نورانی، برادر حماسه‌آفرین سیدصالح موسوی معروف به صالحی، خواهر متعهد سکینه حورسی مسئول بسیج خواهران سپاه خرمشهر، خواهر متعهد خدیجه عابدی، خانواده معظم شهیده شهناز محمدی، خانواده معظم شهیده شهناز حاجی شاه و بسیاری دیگر چون خانواده‌های شهید بهروز مرادی و بهنام محمدی و ...

حضور و مشارکت زنان متعهد ایران اسلامی در هشت سال دفاع مقدس

اگر چه در گستره تاریخ کهن و پرفراز و فرود ایران وقایع و رخدادهایی شگفت و سرنوشت‌ساز روی داده است ولی واقعه تاریخی هشت سال دفاع مقدس ملت مسلمان ایران دارای اهمیت و ویژگی خاصی است و ابعاد مختلف و جهات منحصر به فرد آن حادثه عظیم قرن حاضر، آن را به مثابه نقطه عطفی بارز و درخشان در پیشانی تاریخ ایران قرار داده است.
شناخت این دوران تاریخی نیاز به فهم و درک عمیق معرفت حقیقی دارد و بر فرزانگان و طالبان حق سزاست که برای کشف و دستیابی به این گنج گرانبهای پنهان غور و تفحص و تعمق نموده و آن را دریافت و سپس باز نمایند.
ناگفته پیداست که عرصه‌های فرهنگ غنی و حیات‌بخش دفاع مقدس ژرف‌تر و عمیق‌تر از آن است که قادر به تبیین و ترسیم همه زوایا و ابعاد متعدد حیات‌ بخش و عبرت‌آموز و سازنده و شکل دهنده تاریخ انسان‌ساز آن باشیم ولی به مصداق شعر معروف: «آب دریا را اگر نتوان کشید؛ هم به قدر تشنگی باید چشید».

با بضاعت ناچیز علمی و اذعان به عدم توانایی تبیین و ترسیم حتی گوشه‌هایی از ابعاد مختلف فرهنگ و ارزش‌ها و معنویات الهی خلق شده در دفاع مقدس به بیان و شرح مختصر نمونه‌هایی از حضور و نق زنان مسلمان در هشت سال دفاع مقدس و مقاومت مردم مقاوم ایران اسلامی می‌پردازد.
چرا که تکریم و تعظیم حماسه‌های جاودان و بی‌بدیل عزت آفرینان سرزمین اسلامی در طول هشت سال دفاع مقدس‌، گل واژه‌های فتح، ظفر و ورق زرین تاریخ انقلاب سرخ حسینی و مایه حیات ابدی است. عظمت، ابهت فرهنگ غنی و حیات‌بخش جبهه و جنگ و حماسه و افتخار به شمار رفته و به واقع تعظیم سترگ مردان و شیرزنان آگاه متعهد عرصه‌های شرف و مردانگی و مقاومت و تحلیل از دین باوران حقیقی و آزاداندیشان و ایثارگران مخلص و پایمردی روزهای سخت آتش و خون است که به جز اقتدار و عزت و سربلندی نظام و حکومت اسلامی نیاندیشیده و سودایی جز فکر اعتلای قانون الهی در سراسر جهان در سر نداشته و با حماسه‌هایی بی‌بدیل و ایثار جان و تقدیم هر آنچه را که عزیزتر و گران‌بهاتر از آن یافت نشود به پیشگاه مقدس خداوند منان و کسب رضای اوست و توصیف رشادت‌ها و ایثار خالصانه مردان و زنان الهی است که به قدمت تمامی طول تاریخ ایران تنها در این دوره کوتاه و برهه از زمان، الگوها و اسوه‌ها و مظاهر و نمونه‌های ایثار و مقاومت آنان در تمامی طول تاریخ کهن سال ایران معادل و نظیری برایش نتوان یافت.

در نوشتار حاضر به نمونه‌هایی چند از حضور و مشارکت آگاهانه و متعهدانه خواهران در صحنه‌های جنگ و جهاد در شهرها و روستاهای استان خوزستان همچون خرمشهر و آبادان و اهواز و سوسنگرد و هویزه اشاره خواهد شگردید و ذکر اسامی نیز صرف بیان نمونه و مثال بوده و عدم اشاره به نقش و حضور دیگر زنان و مصادیق فعالیت‌های آنان جسارت به ساحت والای آنان تلقی نگردد.
به زعم حقیر، مقاومت مردمی و عملیات رزمندگان سلحشور اسلامی در خوزستان به جهات مختلف نظامی سیاسی و اقتصادی تعیین کننده استراتژی و سرنوشت جنگ بوده و عمده عملیات بزرگ و تعیین کننده همچون ثامن‌الائمه(ع)، طریق‌القدس، فتح‌ مبین، بیت‌المقدس، والفجر هشت و کربلای 5 در خوزستان انجام و بیشترین تلفات و ضایعات و انهدام نیرو و تجهیزات و به اسارت گرفتن دشمن و کسب غنائم نیز در این استان بر دشمن وارد و یا نصیب سپاهیان اسلام شد. بر این اساس و مبنا، خوزستان قلب جنگ و شهر اهواز مرکز پشتیبانی و خط مقدم امداد و پشتیبانی کل جبهه‌های جنگ استان و شهر خرمشهر نیز به جهاتی به ویژه مقاومت 35 روزه مردمی و آوازه غربت و مظلومیت آن از یک سوی و حماسه و ایثار آن از دیگر سوی، قلب جنگ جنوب و مسجد جامع این مأمن و مأوای دلیران نام‌آور و غریبش قلب تپنده و فرماندهی و هدایت و مقاومت و ستاد پشتیبانی و امداد و مرکز اعزام نیرو و آخرین سنگر مقاومت و ایثار و شهادت بوده است که با تصرف آن زندگی و نشاط شهر برای مدتی بس دردناک از آن رخت بر بست و ظلمت و اهریمن جای آن را گرفت که به پاس آن همه مقاومت و  ایثار و زنان خرمشهر همیشه قهرمان، سخن و از آن مکان مقدس آغاز می‌کند.