
شکست تلخ پرسپولیس در دیدار رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا باعث شده تا بسیاری از علاقه مندان این تیم به نوعی از قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا نا امید شوند.
البته روحیه بازیکنان پرسپولیس در کنار تجربه شیرین آن ها از شکست مقابل الدحیل باعث شده تا اندک امیدهایی برای بازگشت و قهرمانی دراماتیک وجود داشته باشد.
حال و روز کنونی سرخ ها چندان بی شباهت به بارسلونای سال 2012 نیست؛ زمانی که آبی اناری ها دیدار رفت مرحله 1/8 نهایی لیگ قهرمانان اروپا را در سن سیرو با نتیجه 2_0 به آث میلان واگذار کردند، کمتر هواداری امید به باقی ماندن آن ها در این تورنمنت داشت، اما جمله تاریخی اینیستا به یک باره اردوی کاتالان ها را دگرگون کرد و بازیکنان این تیم برای صعود به مرحله بعد کاری کردند کارستان.
آندرس پس از شکست تیمش در دیدار رفت در مصاحبه ای تاریخی عنوان کرد:
آنقدر مطمئنم به جام برمیگردیم که اگر اینطور نشد قول میدهم دستم را توی آتش بگیرم.
این صحبت های او به سرعت در بین سایر بازیکنان پیچید و باعث شد ژاوی نیز صحبت های جالبی را پیش از دیدار با میلان در نیوکمپ به زبان بیاورد:
ما در این سالها هر کاری لازم بود در فوتبال کردهایم، اما جای یک بازگشت تاریخی در ویترین افتخارات بارسلونا خالی است
عزم و اراده به وجود آمده بازیکنان بارسلونا در آن مقطع باعث شد تا آن ها در دیدار برگشت با برتری 4_0 مقابل رقیب قدرتمند خود به مرحله بعدی بازی ها صعود کنند.حال باید منتظر ماند و دید که چه بازیکنی در روزهای اخیر منبع الهام قرمزپوشان در راه رسیدن به جام قهرمانی آسیا لقب خواهد گرفت.
علی پروین قبل از دیدار رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا گفته بود در صورتی که پرسپولیس با اختلاف ۲ گل به تیم ژاپنی ببازد، برای تماشای دیدار برگشت به ورزشگاه آزادی نخواهد رفت. حالا AFC برنامه جالبی چیده و قرار است اسطوره پرسپولیس کاپ قهرمانی را کنار زمین چمن آزادی بیاورد؛ بنابراین علی پروین باید به ورزشگاه رفته و در این مراسم شرکت کند.
*قبلاً گفته بودید اگر پرسپولیس ۲ بر صفر ببازد برای تماشای بازی برگشت به استادیوم نمیروید، اما حالا...
باید بروم. به هر حال کنفدراسیون فوتبال آسیا برنامهریزی کرده که ما کاپ قهرمانی را کنار زمین ببریم.
*خیلی حیف میشود جام قهرمانی را کنار زمین ببرید، اما ژاپنیها آن را بالای سر ببرند. اینطور نیست؟
من کاپ را میآورم، ولی انشاءالله به حق حضرت زهرا (س) سیدجلال (حسینی) آن را بالای سر میبرد.
*بیتعارف چقدر امید دارید؟
کار که سخت است. همیشه گفتم خود ما هم که بازیکن یا مربی بودیم، جلوی ژاپنیها و کره ایها مشکل داشتیم. از بس که اینها سرعت دارند.
* شاید یکی از تلخترین بازیهایی که به عنوان سرمربی روی نیمکت نشستید، جام ملتهای ۱۹۹۲ بود که پس از یک برد و یک مساوی تیم ایران در بازی آخر باید به مصاف تیم ملی ژاپن میرفت.
آی گفتید، عجب بازی بدی بود. حیف شد. گفتم که خود ما هم با ژاپنیها و کرهایها همیشه مشکل داشتیم.
*راستی میدانید کازویوشی میورا هنوز در سن ۵۱ سالگی در دسته دوم جیلیگ ژاپن بازی میکند؟
نه بابا! دمش گرم. مگر میشود توی این سن و سال... مهاجم خوبی بود و مثل فرشاد (پیوس) خودمان!
* علیآقا، شما گفتهاید پرسپولیس باید برای جبران شکست ۲ بر صفر در ژاپن در تهران با ۳ مهاجم جلوی کاشیما بازی کند؟
آقا برانکو خودش اوستای کار است. من فقط گفتم اگر برد با اختلاف بیشتر از ۲ گل میخواهیم، باید با ۳ مهاجم بازی کنیم.
*چرا عالیشاه در بازی رفت در حد و اندازههای خودش ظاهر نشد؟
به هر حال گاهی یک بازیکن روی فرم نیست. امید فوتبالیست خوبی است. من بازیکنانی که خوب دریبل میزنند را دوست دارم.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.